Başvuru, mahpus olan eşlerin ziyaret hakkı olan çocuklarıyla aynı anda görüş yapabilmelerine izin verilmemesi nedeniyle aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir. Başvurucu, başvuruya konu olayın gerçekleştiği tarihlerde tutuklu bulunmaktadır. Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü tarafından gönderilen yazı, Kurum aracılığıyla diğer maphuslarla birlikte başvurucuya da tebliğ edilmiştir. Söz konusu yazıda, aynı yerleşkede bulunan eş ve dışarıdan gelen ziyaretçilerle aynı anda görüşme sağlanamayacağı ve maphusların kapalı veya açık ceza infaz kurumundaki yakın akrabası ile mi yoksa dışarıdan gelen ziyaretçi ile mi görüşmek istediğini açıkça belirten dilekçelerini her hafta kuruma vermesi gerektiği belirtilmiştir. Başvurucu, söz konusu uygulamanın aile ilişkilerine zarar verdiğini belirterek 02.05.2019 tarihinde Samsun İnfaz Hakimliğine şikâyet dilekçesi sunmuştur. Dilekçede özetle eşi ve ailesi ya da çocukları arasında tercih yapmak zorunda bırakılmasının küçük yaştaki çocuklarının gelişimine zarar verdiğini, eşi ve çocuklarıyla aynı anda ya da ayrı ayrı görüşme yaptığında görüş hakkı kaybı yaşamayıp buna izin verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür. İnfaz Hakimliği 07.05.2019 tarihinde kurum tarafından bu yönde devam ettirilen uygulamanın ilgili mevzuata uygun olduğunu gerekçe göstererek başvurucunun şikayetinin reddine karar vermiştir. Başvuru nihai kararı öğrendikten sonra 31.05.2019 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur. 
Değerlendirme: Başvuru, aile hayatına saygı kapsamında incelenmiştir. Açıkça dayanaktan yoksun olmadığı ve kabul edilemezliğine karar verilmesini gerektirecek başka bir neden de bulunmadığı anlaşılan aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiğine ilişkin iddianın kabul edilebilir olduğuna karar verilmesi gerekir. Devletin maphusların ailesi ve yakınlarıyla iletişimini devam ettirecek önlemleri alması pozitif yükümlülüklerin bir gereği olsa da hukuka uygun bir tutulmadan kaynaklanan kaçınılmaz sonuçlar nedeniyle aile hayatı kapsamındaki temasın sınırlandırılması doğaldır. Ancak aile hayatına saygı hakkının gereklerinin mümkün olan ilk fırsatta yerine getirilmesi ve maphusların ailesiyle olan temasının hızlı şekilde yeniden sağlanması bir gerekliliktir. Tüm bu hususlarla birlikte Anayasa’nın 41. maddesinde ifade edilen çocuğun yüksek yararı gözetilmesi gereken bir ilkedir. Başvurucunun eşinin de tutuklu olduğu dikkate alındığında Devletin pozitif yükümlülüğünün kapsamı somut olayın koşulları özelinde değerlendirilmelidir. Tüm bu hususlara rağmen başvurucunun eş ve çocuklarla aynı anda görüşme talebi değerlendirilirken çocukların üstün yararının neyi gerektireceği hususunda idari ve yargısal makamlarca bir inceleme yapılmadığı ve hiçbir somut değerlendirme yapılmadan reddedildiği görülmektedir. Sonuç olarak öngörülen anayasal yükümlülüklerin gerisinde kalındığı değerlendirilmiştir. Açıklanan gerekçelerle Anayasa’nın 20. maddesinde güvence altına alınan aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir. 
Açıklanan gerekçelerle Anayasa’nın 20. maddesinde güvence altına alınan Aile hayatına saygı hakkının İHLAL EDİLDİĞİNE,
Başvurucuya net 18.000 TL manevi tazminat ÖDENMESİNE, tazminata ilişkin diğer taleplerin REDDİNE 02.03.2023 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi

https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2023/05/20230503-18.pdf